Σχόλια στην Κυριακή των Βαϊων

"Προ εξ ημερών του Πάσχα" ο Ιησούς αποθεώνεται στα Ιεροσόλυμα. Εισέρχεται ως Βασιλεύς έστω και "επί πώλον όνου". Μετά ταύτα όμως, σε λίγες ημέρες, αμέσως ακολουθούν η σύλληψις, τα φρικτά πάθη, ο σταυρός. Όμως και αυτή την ώρα της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα είναι παρών ο Σταυρός, το μαρτύριο, η αγωνία της Γεθσημανή. Και θα μπορούσε κανείς να πεί ότι η ένδοξος είσοδος του Ιησού στην Αγία Πόλη, είναι η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου και κατ' επέκταση και στην ζωή του κόσμου, στη ζωή όλων μας. Μαρτύριο, λοιπόν, διαμηνύει, και μαρτύριο κηρύττει η Κυριακή των Βαΐων κάθε χρόνο. Μαρτύριο όμως χριστιανικό που υπόσχεται αιώνια ζωή και Ανάσταση. Στην Βαιφόρο εικόνα που προσκυνούμε σήμερα, βλέπουμε τον Χριστό να εικονίζεται επάνω στον "υιόν υποζυγίου" και να πορεύεται επάνω στα Βάια των κλάδων και στα λουλούδια. Κάτω όμως από τις δάφνες αυτές και τα άνθη και τους ενθουσιώδεις αλαλαγμούς του πλήθους υπάρχει ένα πικρό ποτήρι, άγνωστο στον ανώνυμο όχλο. Είναι το ποτήρι της χαρμολύπης. Είναι συγχρόνως η μαρτυρία της καταιγίδος και της ανοίξεως, της γλυκύτητος και του πόνου.

Η σημερινή δόξα και αποθέωση του Ιησού από τον όχλο ήταν φευγαλέα και πρόσκαιρη, γιατί την ακολούθησε η καταδίκη και ο θάνατος, πάλι από τον ίδιο όχλο. Και μάλιστα θάνατος "επί σταυρού". Γι' αυτό και ο Κύριος δεν δίνει σημασία στα Ωσαννά, αλλά συνεχίζει την πορεία του εις Ιερουσαλήμ. Γιατί ο Χριστός πίσω από αυτά βλέπει την αλήθεια, βλέπει τον Σταυρό και την Ανάσταση ως πραγματικότητα για όλους τους ανθρώπους που αγωνίζεται να ζήσει αληθινά και να ανταποκριθεί στην κλήση του.

Γι' αυτό σήμερα, όταν προσκυνούμε τον δοξασμένο Ιησού, δοξασμένο έστω και κατά την κρίσι "του κόσμου τούτου", ψάλλουμε το περίφημο τροπάριο της σοφίας, του βιώματος και της θεοπνεύστου συλλήψεως των Πατέρων της Εκκλησίας μας: "Σήμερον η χάρις του Αγίου Πνεύματος ημάς συνήγαγε, και πάντες αίροντες τον Σταυρόν Σου, Κύριε, λέγομεν: Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου". Και αμέσως η καρδιά και το βλέμμα μας βυθίζεται πέρα και πίσω από το σκοτάδι του Γολγοθά, στο φως και την δόξα της Αναστάσεως.