Δυο φίλοι από την Αλεξάνδρεια έφτασαν μέχρι τα βάθη της ερήμου, ψάχνοντας για ένα σοφό και ευτυχισμένο άνθρωπο. Πραγματικά, μετά από πολύ καιρό, βρήκαν έναν άγιο ασκητή.
Και τον ρώτησαν:
- Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία; Βλέπουμε, ότι είσαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος πού μπορούμε να ρωτήσουμε. Γιατί φαίνεσαι Αληθινά ήρεμος και ευτυχισμένος. Μόνο πού εμείς... - γιατί να το κρύψουμε; - δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως εσύ..!
Τότε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, σηκώνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια, τούς είπε:
- Αδέλφια μου, δεν χρειάζεται να ζείτε ακριβώς όπως εγώ, για να είσθε Αληθινά ευτυχισμένοι. Αλλά τι χρειάζεται;
Και τον ρώτησαν:- Τι να κάνουμε, πάτερ, για να βρούμε την αληθινή ευτυχία; Βλέπουμε, ότι είσαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος πού μπορούμε να ρωτήσουμε. Γιατί φαίνεσαι Αληθινά ήρεμος και ευτυχισμένος. Μόνο πού εμείς... - γιατί να το κρύψουμε; - δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως εσύ..!
Τότε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, σηκώνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και με δάκρυα στα μάτια, τούς είπε:
- Αδέλφια μου, δεν χρειάζεται να ζείτε ακριβώς όπως εγώ, για να είσθε Αληθινά ευτυχισμένοι. Αλλά τι χρειάζεται;
- Να σκέπτεστε τον Θεό, τουλάχιστον όσο σκέπτεστε τούς ανθρώπους. Να φοβάσθε τον Θεό, τουλάχιστον όσο φοβάσθε τούς ανθρώπους.
- Να τιμάτε τον Θεό, τουλάχιστον όπως τιμάτε τους ανθρώπους. Να ελπίζετε στον Θεό, τουλάχιστον όσο ελπίζετε στους ανθρώπους.
- Να εκπληρώνετε τον νόμο του Θεού, τουλάχιστον όσο εφαρμόζετε τον ανθρώπινο νόμο. Να ζητάτε την βοήθεια του Θεού, τουλάχιστον όσο την ζητάτε από τους ανθρώπους.
- Να δοξάζετε τον Θεό, τουλάχιστον όσο δοξάζετε τους ανθρώπους.
