Την αφθονία των χρημάτων μας να τη χρησιμοποιούμε για την ωφέλεια των ψυχών μας και εκείνα, που μας περισσεύουν να τα ξοδεύουμε για εκείνους, που έχουν ανάγκη,
Πες μου, λοιπόν, για ποιο λόγο αφήνεις τον άργυρο και το χρυσό να καταστρέφεται από το σκώρο, ενώ θα έπρεπε να τα αδειάζεις στην κοιλιά των φτωχών, ώστε, καταθέτοντάς τα σε ασφαλές ταμείο, στον κατάλληλο καιρό, όταν χρειαστείς την παρηγοριά τους, να έχεις την βοήθειά τους; Και αυτοί, που θα τραφούν εδώ από σένα, την ημέρα εκείνη θα σου ανοίξουν τις πόρτες της βασιλείας των ουρανών και θα σε δεχθούν στις αιώνιες μονές τους.Αλλά ούτε και τα ρούχα μας δεν πρέπει να τα αφήνουμε να καταστρέφονται από το σκώρο και να σαπίζουν χωρίς λόγο στα κιβώτια, ενώ υπάρχουν τόσοι που τα χρειάζονται και γυρίζουν γυμνοί. Να προτιμάμε, λοιπόν, το γυμνό Χριστό από το σκώρο και να ντύνουμε αυτόν, που γυρίζει γυμνός για μας και για τη δική μας σωτηρία, ώστε αφού αξιωθούμε να τον ντύσουμε, να ακούσουμε την ημέρα εκείνη: «Γυμνός ήμουν και με ντύσατε» (Ματθ. 25,36).
Μήπως, όμως, είναι φορτικές οι εντολές; Μήπως είναι πάνω από τις δυνάμεις μας; Αυτά που καταστρέφονται, λέγει, αυτά που ξοδεύονται τυχαία και άσκοπα, αυτά φρόντισε να τα μοιράσεις, όπως πρέπει, ώστε και τη ζημιά που προέρχεται από αυτά να αποφύγεις και να έχεις ένα πολύ μεγάλο κέρδος για τον εαυτό σου. Διότι είναι πολλή υπερβολική απανθρωπιά να κλείνετε αυτά που περισσεύουν στα κιβώτια και στους τοίχους και να μη φροντίζετε να θεραπεύετε τη φτώχεια των συνανθρώπων σας, αλλά να προτιμάτε να τρώγονται από το σκώρο και να βρίσκονται στη διάθεση των ληστών και να απολογείσθε γι’ αυτά, παρά χρησιμοποιώντας τα, όπως πρέπει, να έχετε την αμοιβή σας γι’ αυτά.
Ας μη δείχνουμε, παρακαλώ, τόση αδιαφορία για τη σωτηρία των ψυχών μας, αλλ’ αφού διαθέσουμε αυτά, που μας είναι άχρηστα στους φτωχούς, ας αποκτήσουμε πολλή παρρησία, για να αξιωθούμε να απολαύσουμε εκείνα τα αμέτρητα αγαθά…
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
