Προσευχές

[Προσευχές] [bsummary]

Αγιοι Πατερες - Διδασκαλιες

[Άγιοι Πατέρες - Διδασκαλίες] [twocolumns]

Ορθοδοξοι Προορισμοι

[Ορθόδοξοι Προορισμοί] [bleft]

Ψυχωφελη

[Ψυχωφελή] [twocolumns]

Σε τον αναβαλλόμενον το φως...

"Σε τον αναβαλλόμενον το φως ώσπερ ιμάτιον καθελών Ιωσήφ από του ξύλου συν Νικοδήμω και θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, άταφον, ευσυμπάθητον θρήνον αναλαβών, οδυρόμενος έλεγεν∙ Οίμοι, γλυκύτατε Ιησού! ον προ μικρού ο ήλιος εν σταυρώ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο και η γη τω φόβω εκυμαίνετο και διερρήγνυτο ναού το καταπέτασμα· αλλ᾽ ιδού νυν βλέπω σε δι᾽ εμέ εκουσίως υπελθόντα θάνατον. Πως σε κηδεύσω, Θεέ μου; ή πως σινδόσιν ειλήσω; Ποίαις χερσί δε προσψαύσω το σον ακήρατον σώμα; ή ποία ασματα μέλψω τη ση εξόδω οικτίρμον; Μεγαλύνω τα πάθη σου, υμνολογώ και την ταφήν σου συν τη αναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι".

Όταν ο Ιωσήφ μαζί με το Νικόδημο, κατέβασε από το ξύλο εσένα, που φοράς σαν ιμάτιο το φως, και σε είδε νεκρό, γυμνό και άταφο, αναλαβών θρήνο γεμάτο συμπάθεια και κλαίοντας έλεγε: Αλίμονο σ᾽ εμένα, γλυκύτατε Ιησού! Πριν από λίγο ο ήλιος, βλέποντάς σε να κρέμεσαι στο σταυρό, ντύθηκε στο σκοτάδι και η γη από το φόβο της κλονιζόταν και σχίστηκε σε δύο το καταπέτασμα του ναού. Αλλ᾽ όμως τώρα κατανοώ ότι για μένα υπέστης θάνατο. Πως να σε κηδεύσω, Θεέ μου; Ή πως να σε τυλίξω σε σεντόνια; Με ποιά τραγούδια θα ψάλλω κατά την εκφορά σου, ευσπλαχνικέ Κύριε; Δοξολογώ τα πάθη σου, απευθύνω ύμνους στην ταφή σου μαζί με την Ανάστασή σου, κραυγάζοντας: Κύριε, δόξα σοι.

Συγκλονιστικότατος ο επιτάφιος θρήνος του Ιωσήφ! Τού ανθρώπου που ήταν τόσο κοντινός στον Κύριο, τον αγαπούσε θερμά, και βουβός παρακολουθούσε το δράμα του, πνιγμένος στον πόνο και τα δάκρυα, και ο οποίος, μόνος από όλους τους μαθητές, αψηφώντας τη ζωή και το αξίωμά του, τόλμησε να ενταφιάσει το Διδάσκαλο! Μεγάλη αγάπη, μεγάλη αφοσίωση, μεγάλη τιμή στον ευσχήμονα βουλευτή! Ο Θεός τον σήκωσε πολύ ψηλά, στη δική του ευπρέπεια και δόξα!

Εσένα Κύριε μου, του έλεγε, προ ολίγου σε είδε ο ήλιος και έκρυψε το φως του για το αληθινό σου κατάντημα, ενώ η γη συγκλονιζόταν από το φόβο της, και το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο. Κατανοώ όμως, Κύριε, ότι το θάνατο υπέστης όχι από αδυναμία, αλλά με τη δική σου θέληση, χωρίς κανέναν εξαναγκασμό, για να με σώσεις από το θάνατο. Αλήθεια, πως να σε κηδεύσω, Θεέ μου; Πως να τυλίξω σε σεντόνι το σώμα του Θεού μου, να το αγγίξω με τα ακάθαρτα χέρια μου; Ποιά τραγούδια να πω, όταν σε κηδέψω, ευσπλαχνικέ Κύριέ μου, που είσαι η μολπή και το τραγούδι των Αγγέλων; Ναί, θα δοξολογήσω όσα υπέφερες για μένα, τα πάθη σου και την ταφή σου, μαζί με τη λαμπροφόρο και ένδοξη Ανάστασή σου, βοώντας: Κύριε, δόξα σοι!

πηγή: naosagiasbarbaras.gr
"Γίνετε μέλος και στην σελίδα μας στο Facebook, πατώντας "ΕΔΩ" - "If you would like to become a member of our facebook page, click "HERE"