Αββά Ησαΐα Αναχωρητή | Φυλακή του νοός

Αν δεν μισήσει ο άνθρωπος κάθε κοσμική απασχόληση, δεν μπορεί να λατρεύσει τον Θεό. Και ποια είναι η λατρεία του Θεού; Ποια άλλη παρά να μην έχουμε τίποτε ξένο στο νου μας την ώρα της προσευχής ούτε μίσος, όταν προβαίνει σε προτίμηση του, ούτε πονηρό ζήλο που μας εμποδίζει, όταν επικοινωνούμε μαζί του, με τον Θεό, και τον μνημονεύουμε .

Όλες αυτές οι σκοτεινές καταστάσεις αποτελούν τείχος που κλείνει μέσα του την ταλαίπωρη ψυχή και δεν μπορεί αυτή έχοντας τες να λατρεύσει αγνά τον Θεό. Οι καταστάσεις αυτές εμποδίζουν με άλλα λόγια την ψυχή, κρατώντας την μετέωρη, και δεν την αφήνουν να προϋπαντήσουν τον Θεό, να Τον δοξολογήσει κρυφά μέσα στα βάθη της και να προσευχηθεί σ’ Αυτόν με βαθειά ικανοποίηση, για να την φωτίσει. 

Γι’ αυτό σκοτίζεται πάντα ο νους και δεν μπορεί να προκόψει όπως θέλει ο Θεός. Και ο βαθύτερος λόγος είναι, ότι δεν φροντίζει να κόψει όλα αυτά τα πάθη με τη βοήθεια της πνευματικής γνώσεως.

Μικρή Φιλοκαλία

Αββά Ησαία Αναχωρητή