Δύο καλόγεροι που πήγαιναν σε προσκύνημα, έφτασαν στο πέρασμα ενός ποταμού.
Εκεί είδαν μία πολύ όμορφη κοπέλα, που αναρωτιόταν τι να κάμει, μίας που το ποτάμι ήταν βαθύ και δεν μπορούσε να το περάσει.
Χωρίς πολλά πολλά, ο ένας από τους δύο καλόγερους, την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε στην άλλη όχθη, όπου την άφησε στην στεριά στις όχθες του ποταμού.
Ύστερα οι καλόγεροι συνέχισαν το δρόμο τους. Ο άλλος καλόγερος όμως, μετά από μία ώρα άρχισε να γκρινιάζει: "Ασφαλώς δεν ήταν σωστό ν΄ αγγίξεις τη γυναίκα. Είναι αντίθετο προς τις εντολές Τού Θεού να έρχεσαι σε στενή επαφή με γυναίκες. Πως μπορείς να κάνεις κάτι που είναι αντίθετο με τους κανόνες των μοναχών ;"
Ο καλόγερος που κουβάλησε τη γυναίκα, προχωρούσε σιωπηλός.
Κάποια στιγμή όμως είπε: "Εγώ κουβάλησα τη γυναίκα και την άφησα στην όχθη του ποταμού πριν από μία ώρα! Γιά μένα... τελείωσε εκείνο το γεγονός ... εσύ γιατί την κουβαλάς ακόμη;"
Εκεί είδαν μία πολύ όμορφη κοπέλα, που αναρωτιόταν τι να κάμει, μίας που το ποτάμι ήταν βαθύ και δεν μπορούσε να το περάσει.
Ύστερα οι καλόγεροι συνέχισαν το δρόμο τους. Ο άλλος καλόγερος όμως, μετά από μία ώρα άρχισε να γκρινιάζει: "Ασφαλώς δεν ήταν σωστό ν΄ αγγίξεις τη γυναίκα. Είναι αντίθετο προς τις εντολές Τού Θεού να έρχεσαι σε στενή επαφή με γυναίκες. Πως μπορείς να κάνεις κάτι που είναι αντίθετο με τους κανόνες των μοναχών ;"
Ο καλόγερος που κουβάλησε τη γυναίκα, προχωρούσε σιωπηλός.
Κάποια στιγμή όμως είπε: "Εγώ κουβάλησα τη γυναίκα και την άφησα στην όχθη του ποταμού πριν από μία ώρα! Γιά μένα... τελείωσε εκείνο το γεγονός ... εσύ γιατί την κουβαλάς ακόμη;"
