«Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία. Πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής» (Ιω. 18,37)
Χαρακτηριστικό γνώρισμα, αγαπητοί μου, είνε το εξής· η αλήθεια διαιρεί τον κόσμο σε δύο αντίθετα στρατόπεδα· άλλοι τάσσονται υπέρ της αληθείας και άλλοι κατά της αληθείας. Όσοι αγαπούν το φως ελκύονται από τήν αλήθεια, που την εκτιμούν και τη θεωρούν ως το πολυτιμότερο απόκτημα της υπάρξεώς τους. Γιά χάρι της είνε έτοιμοι να κακοπαθήσουν, ακόμα και να μαρτυρήσουν. Αυτοί προτιμούν να υποστούν τα πάνδεινα, μέχρι και να σταυρωθούν γυμνοί μαζί με τον Χριστό, παρά να θυσιάσουν έστω και ένα μόριο από την αλήθεια για να βασιλεύσουν μαζί με τον διάβολο και να κυριαρχήσουν πάνω στα πέρατα της γης· γιατί για την αλήθεια αξίζει κάθε κόπος, κάθε θυσία.
Όσοι όμως αγαπούν το σκοτάδι, όσοι σαν νυκτόβια πουλιά αρέσκονται να κυλιώνται μέσα στα ερέβη της πλάνης, αυτοί μισούν θανάσιμα την αλήθεια· γιατί η αλήθεια είνε φως, είνε κρυστάλλινος καθρέφτης που δείχνει τις ηθικές ασχημίες, και οι κακοί δεν ανέχονται τις υποδείξεις της. Προτιμούν να σπάσουν αυτό τον καθρέφτη, που έχει τό θάρρος να δείχνη την απαίσια μορφή της κακίας, παρά να διορθώσουν τον εαυτό τους.
Όσοι όμως αγαπούν το σκοτάδι, όσοι σαν νυκτόβια πουλιά αρέσκονται να κυλιώνται μέσα στα ερέβη της πλάνης, αυτοί μισούν θανάσιμα την αλήθεια· γιατί η αλήθεια είνε φως, είνε κρυστάλλινος καθρέφτης που δείχνει τις ηθικές ασχημίες, και οι κακοί δεν ανέχονται τις υποδείξεις της. Προτιμούν να σπάσουν αυτό τον καθρέφτη, που έχει τό θάρρος να δείχνη την απαίσια μορφή της κακίας, παρά να διορθώσουν τον εαυτό τους.
Μιμούνται σ᾽ αυτό την αισχρή εκείνη γυναίκα τής αρχαιότητος, την Λαίδα, για την οποία λένε ότι, όταν πέρασαν τα χρόνια και διέκρινε τις πρώτες ρυτίδες του γήρατος ν᾿ αυλακώνουν το άλλοτε γυαλιστερό μέτωπό της, άρπαξε τον καθρέφτη, που τόλμησε να τήν παρουσιάση ο πως είνε, και τον έσπασε σέ μύρια κομμάτια.
Η αλήθεια γίνεται δυσάρεστη στους κακούς και επισύρει διωγμό. Όσοι, αγαπητοί μου, θέλουν να δούν τό δράμα της αληθείας, πως διώκεται από τίς λεγεώνες της κακίας και του ψεύδους, αλλά καί πως στο τέλος νικά ολόκληρο τον κόσμο τών σκοτεινών δυνάμεων του αιώνος τούτου, ας σταθούν σήμερα κάτω από το σταυρό. Όσοι παραγκωνίσθηκαν, όσοι διώχθηκαν καί διώκονται ακόμη ένεκεν δικαιοσύνης καί αληθείας, όσοι ήπιαν πικρά ποτήρια υποστηρίζοντας την αλήθεια, ας παρηγορηθούν τώρα. Όσοι θέλουν να συνεχίσουν τους ευγενείς αγώνες τους κρατώντας ψηλά, μέσα σ᾽ένα δάσος από σταυρούς, το λάβαρο της χριστιανικής πίστεώς τους, ας ατενίζουν πάντοτε με κατάνυξι τον εσταυρωμένο Λυτρωτή.
Διότι ο Ιησούς μας, του οποίου προσκυνούμε τα σεπτά πάθη, υπήρξε ο κήρυκας των υψηλοτέρων αληθειών που ακούστηκαν ποτέ πάνω στο πρόσωπο της γης, είνε η ενσάρκωσι της αληθείας, αυτή η ίδια η Αλήθεια που αξίζει να γράφεται με άλφα κεφαλαίο. Ποτέ άλλοτε η αλήθεια δεν κηρύχθηκε με τόση πρωτοτυπία, με τόση ζωηρότητα, με τόση σαφήνεια, με τόση σοφία και αυθεντία, όπως κηρύχθηκε από τον Χριστό. Ο Ιησούς Χριστός ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος, μέσα σε μια γενεά που λέει ψέματα σε κάθε δευτερόλεπτο, να βροντοφωνήση εκείνο το αιώνιο «Εγώ ειμι η αλήθεια», εγώ είμαι η αλήθεια (Ιω. 14,6). Καί μπροστά στους δικαστάς του καί εν όψει των πιο τρομερών κινδύνων πού τόν περίμεναν, δεν έκανε καμμία υποχώρησι από τις αρχές του, κανέναν ελιγμό, καμμιά προσπάθεια να διασωθή, αλλά ορθός και ευθυτενής, αυτός ο βασιλεύς των μαρτύρων τής αληθείας όλων των γενεών, διεκήρυξε μέ άφθαστη παρρησία· «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία»· εγώ γι᾽ αυτό γεννήθηκα και γι᾽ αυτό ήρθα στον κόσμο, για να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια, για να κηρύξω την αλήθεια (Ιω. 18,37).
Καί έδωσε μαρτυρία για την αλήθεια. Επί μία τριετία ολόκληρη στις παραλίες της λίμνης Τιβεριάδος, στα δρομάκια και τις πλατείες, στα σπίτια και τις συναγωγές, στις πόλεις, αλλά και στο μικρότερο χωριό, στις μάζες αλλά και στα άτομα, στους φτωχούς αλλά καί στους πλουσίους, παντού και σε όλους, ελάλησε την αλήθεια.
Η διδασκαλία του στηλίτευσε το ψέμα, καυτηρίασε τις κακίες και τα ελαττώματα, χτύπησε τις αιωνόβιες προλήψεις και δεισιδαιμονίες, εκσφενδόνισε μύδρους – τα τρομερά «ουαί» (Ματθ. κεφ. 23ο) – κατά των αναξίων εκπροσώπων της θρησκείας, υπέδειξε την «στενήν πύλην» και την «τεθλιμμένην οδόν» τού καθήκοντος (ε.α. 7,14), συνέταξε με την περίφημη Επί του όρους ομιλία του τον αιώνιο χάρτητών δικαιωμάτων αλλά και των καθηκόντων των ανθρώπων κάθε γενεάς και εποχής, καί ίδρυσε επάνω στη γη την ιδεώδη πολιτεία, τή βασιλεία του Θεού, την Εκκλησία του.
Αλλά ένας κόσμος ολόκληρος, που τα άνομα συμφέροντά του επλήττοντο, συνωμότησε εναντίον της αληθείας. Καί σήμερα βλέπουμε ότι η Αλήθεια - ο Χριστός ωδηγήθηκε από αυτούς στο Γολγοθά και υψώθηκε στό σταυρό. Γύρω όμως από τον σταυρό του δόθηκε η μεγαλύτερη μάχη, η μάχη μεταξύ του ψεύδους και της αληθείας, του σκότους καί τού φωτός. Καί ο Γολγοθάς έγινε το Βατερλώ του σατανά, ο θρίαμβος του Χριστού.
Αδελφοί μου· το αίμα του Θεανθρώπου δέν χύθηκε ματαίως. Το αίμα αυτό και σήμερα και πάντοτε θα εξαγνίζη τον κόσμο από τίς αμαρτίες του. Γύρω από το σταυρό, επάνω στον οποίο μαρτύρησε ο μεγάλος Μάρτυρας της αληθείας, σε κάθε γενεά και σε κάθε εποχή θα υπάρχουν ψυχές ευγενείς, οι οποίες με ιερή συγκίνησι και ιερό ρίγος θα παρακολουθούν το θείο δράμα, το οποίο και μέχρι σήμερα συνεχίζεται.
Συνεχίζεται στο πρόσωπο κάθε πιστού δούλου του Εσταυρωμένου, σε κάθε ψυχή πού ακολουθεί τα ίχνη του. Οι ψυχές αυτές δέν απελπίζονται, έστω και αν αποτελούν μιά μειονότητα, έστω και αν ακούνε από παντού τό «Σταύρωσον σταύρωσον αυτόν»(Λουκ. 23,21. Ιω.19,6).
Διότι κάθε αδικία που γίνεται εδώ στη γη είνε καί μία νέα καταδίκη του Ιησού εις θάνατον.Δεν πτοούμεθα εμείς, όσοι πιστεύουμε στόν Χριστό. Γνωρίζουμε ότι η νίκη θα είνε δική μας. Το αίμα του Ιησού δεν χύθηκε ματαίως. Αυτό θα θριαμβεύση στα πέρατα του κόσμου. Καί αν σήμερα το πνεύμα του ολέθρου εξαπέλυσε την τρομερή καταιγίδα του επάνω στή γη, και αν οι άνθρωποι του αιώνος τούτου κατά 95% ζούν αντιχριστιανική ζωή καί εξακολουθούν να σταυρώνουν στην καθημερινή ιδιωτική και δημοσία ζωή τον γλυκύτατο Ναζωραίο, δεν υπάρχει κανένας φόβος, κανένας δισταγμός, καμμιά απογοήτευσις! Το αίμα του Ιησού θα ζωογονήση και πάλι τη μαραμένη συνείδησι της ανθρωπότητος.
Το μέλλον – ο,τιδήποτε και εάν συμβή – ανήκει στον Ιησούν, σ᾽ εκείνον που με την ασύγκριτη διδασκαλία του, με το υπέροχο παράδειγμά του, με την υπερτάτη θυσία του υπέρ των αιωνίων συμφερόντων του ανθρώπου, κατέκτησε δικαίως τον τίτλο του μοναδικού οδηγού του κόσμου σε καλύτερες η μέρες. Ποιός δεν θα τον λατρεύση; Μόνο χυδαίες ψυχές δεν μπορούν να αγαπήσουν τον Ιησούν, ο οποίος ήταν, είνε και θα είνε πάντοτε «η οδός και η αλήθεια και η ζωή»(Ιω. 14,6).
(†) επίσκοπος Αυγουστίνος
Άρθρο σε καθαρεύουσα γλώσσα για τη Μ. Παρασκευή
από το βιβλίο Προς τον Γολγοθάν
