Οι ωφέλειες της προσευχής.

Στην πρόσκαιρη τούτη ζωή μας, από κάθε έργο που κάνουμε, είτε υλικό είναι αυτό, είτε πνευματικό, περιμένουμε να προκύψει κάποιο κέρδος για τη συντήρηση και την πρόοδό μας. Έτσι και από το έργο της προσευχής προσδοκούμε κάποια ωφέλεια, κάποια αμοιβή την οποία ζητούμε από τον δωροδότη Θεό.

Οι ωφέλειες από την προσευχή είναι ασυγκρίτως ανώτερες από εκείνες που προκύπτουν από τα άλλα έργα της ζωής αυτής που συνήθως εργαζόμαστε. Από την προσευχή λαμβάνουμε πλούτον αδιάφθορο και σωτηριώδη.

Αν ανοίξουμε τη Γραφή, θα δούμε τις αμέτρητες δωρεές, που χαρίζει ο Θεός στους ανθρώπους διά μέσου της προσευχής. Έθνη σώθηκαν από την καταστροφή, όπως οι Νινευίτες ή οι Ιουδαίοι διά των προσευχών του Μωϋσή. Στείρες γυναίκες απέκτησαν παιδιά, με την προσευχή ο Ιωακείμ και η Άννα απέκτησαν την Θεοτόκον Μαρία. Η άλλη Άννα του Ελ­κα­να, το Σα­μου­ήλ τον προφήτη, ο Δανιήλ και οι τρεις παίδες σώθηκαν από την κά­μι­νον του πυ­ρος, ο βα­σι­λιάς Ε­ζε­κι­ας πε­τυ­χε πα­ρα­τα­ση της ζω­ης του για 15 χρο­νια. Καί στην Και­νη Δι­α­θη­κη, αλ­λα και στη ζω­η της Εκ­κλη­σι­ας, θα βρεί πολ­λα ω­φε­λη­μα­τα ο α­να­γνω­στης που δια­βα­ζει. Δεν ει­ναι λι­γοι οι ερ­γα­τες της προ­σευ­χης που προι­κη­σθη­καν με θεί­α χα­ρι­σμα­τα, οπως προ­ο­ρα­ση, προ­φη­τεί­α, θε­ρα­πεί­ες α­σθε­νων κλπ. Όλα αυτά είναι δώρα και καρπός της θερμής προσευχής.

Ο φωτισμός του νού και ο καθαρισμός της ψυχής είναι καρπός της προσευχής λέγει ο Συμεών Θεσσαλονίκης: «Εκ του έργου της προσευχής και καθριζόμεθα και λαμβάνουμεν λύση των αμαρτημάτων μας και λυτρούμεθα από του πονηρού και παντός πειρασμού, και από όλα τα επερχόμενα δεινά και γινώμεθα άξιοι να παρασταθώμεν εις αυτόν τον Θεόν και να καταξιωθώμεν του φωτισμού αυτού και της βασιλείας του».

Η προ­σευ­χη ελ­κυ­ει το ε­λε­ος του Θε­ου στη γη και φω­τι­ζει τον προ­σευ­χο­με­νο και τον καθοδηγεί στο σω­στο δρο­μο, χα­ρο­ποι­ει την ­προ­σευ­χο­με­νην ψυ­χη, δι­ω­χνει α­πο τον αν­θρω­πο το αγ­χος και την α­γω­νι­α και ε­πα­να­φε­ρει τη γα­λη­νη και την η­ρε­μι­α. Ο προ­σευ­χο­με­νος ενισχυ­ε­ται και ξε­περ­να τις δι­α­φο­ρες δυ­σκο­λι­ες της ζω­ης, για­τι πα­τα σε στε­ρε­ο ε­δα­φος.

Α­κο­μα η προ­σευ­χη ω­φε­λεί και την κοι­νω­νι­α γε­νι­κα, ο­ταν ο­λοι προ­σεύ­χον­ται· την απαλλασσει α­πο τα κα­κα που τη μα­στι­ζουν κα­θη­με­ρι­να και την κα­νει σω­στη κοι­νω­νι­α ανθρω­πων. Το δε μεγαλύτερο επαθλο της προσευχής είναι η είσοδος του ανθρώπου στη βασιλεία του Θεού.