ΣΗΜΕΡΑ, αγαπητοί μου, είνε μεγάλη εορτή και πανήγυρις. Σήμερα είνε Θεοφάνεια. Σήμερα αγιάζονται τα ύδατα και παίρνουν οι Χριστιανοί αγιασμένο νερό. Έτσι η Εκκλησία δείχνει, ότι ενδιαφέρεται και για τα υλικά πράγματα. Υλικό είνε το νερό, στοιχείο όμως απαραίτητο για τη ζωή του ανθρώπου. Νερό. Στοιχείο άφθονο• βροχές και χιόνια,δεξαμενές υδάτων, πηγές και βρύσες, ρυάκια και ποταμοί μεγάλοι, όπως ο Βόλγας στη Ρωσία, ο Νείλος στην Αφρική, ο Γάγγης στην Άπω Ανατολή, και στην Αμερική ο Αμαζόνιοςκαί ο Μισσισιππής. Τεράστιοι ποταμοί, πλωτοί ποταμοί. Καί όμως όλους αυτούς τους νίκησε ένας άσημος ποταμός, ο Ιορδάνης. Αυτός κατέλαβε τα σκήπτρα και είνε τώρα πασίγνωστος. Ακόμα και οι Εσκιμώοι και οι Αιθίοπες τον γνωρίζουν.Καί πως έγινε τόσο γνωστός; Συνέβη στα νερά του ένα ιστορικό γεγονός παγκοσμίου σημασίας. Εκεί βαπτίσθηκε ο Κύριος ημώνΙησούς Χριστός. Γεννάται όμως ένα ερώτημα. Εμείς βαπτιζόμεθα, διότι είμεθα αμαρτωλοί• αλλά ο Χριστός γιατί βαπτίσθηκε; Ο Χριστός ήτο αναμάρτητος. Καί ήτο αναμάρτητος, πρώτον διότι δεν γεννήθηκε όπως εμείς. Εμείς όλοι γεννώμεθα κατά φυσικό τρόπο, ενώ ο Χριστός γεννήθηκε κατά υπερφυσικό τρόπο. Γεννήθηκε «εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της παρθένου» (Συμβ. πιστ.) . Αυτή είνε η πίστι μας. Καί δεύτερον υπήρξε αναμάρτητος, διότι η ζωή του ήτο αμόλυντος, πιο λαμπρή κι από τον ήλιο.Αυτόπτες και αυτήκοοι (όπως είνε οι δώδεκα απόστολοι) ομολογούν, ότι δεν διέπραξε αμαρτία «ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυ του» (Ησ. 53,9. Α΄ Πετρ. 2,22) . Ο ίδιος δε ο Χριστός τόλμησε—και είνε ο μόνος άνθρωπος— να ρωτήση τους εχθρούς του• «Τις ελέγχει με περί αμαρτίας;» (Ιωάν. 8,46) . Καί το ερώτημα αυτό παραμένει αναπάντητο. Αναμάρτητος είνε.Γι᾿ αυτό η Εκκλησία ψάλλει• «Εκάλυψεν ου ρανούς η αρετή σου, Χριστέ» (βλ. Αβ. 3,3. Καταβ. Υπαπ.) .Αλλ᾿ ο Χριστός είνε αναμάρτητος και για έναν άλλο λόγο, που αναφέρεται στο σημερινό ευαγγέλιο. Πού φαίνεται η αναμαρτησία του; Το ευαγγέλιο σήμερα λέει, ότι εκεί στον Ιορδάνη πήγαιναν και εβαπτίζοντο οι άνθρωποι. Πως εβαπτίζοντο; Μπαίνανε μέσα στα νεράτού ποταμού, εβυθίζοντο μέχρι το λαιμό, κι από τη θέσι αυτή εξωμολογούντο τις αμαρτίες τους. Έμεναν μέσα στα νερά όσο διαρκούσε η εξομολόγησί τους, άλλοι περισσότεροι κι άλλοι λιγώτερο. Υπήρξε όμως ένας, ένας και μόνος, που μόλις μπήκε βγήκε. Το λέει το ευαγγέλιο, ότι «ευθέως» εξήλθε από τα νερά του Ιορδάνου (Μαρκ. 1,10) . Είνε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Μόνο αυτός μόλις μπήκε βγήκε. Διότι δεν είχε να πη καμμιά αμαρτία. Είνε λοιπόν αναμάρτητος. Αλλ᾿ εφ᾿ όσον είνε αναμάρτητος, τότε —ερωτούν οι πατέρες και ερωτούμε κ᾿ εμείς— γιατί βαπτίσθηκε; Στο ερώτημα αυτό απαντά η Εκκλησία.
- Βαπτίσθηκε για ένα μεγάλο λόγο. Βαπτίσθηκε, για να φανερωθή το μέγα μυστήριο.Ποιό μυστήριο; Το μυστήριο είνε παντού, απλώνεται σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στο ελάχιστο τμήμα της ύλης, το άτομο. Κι αφού απλώνεται στον υλικό κόσμο, πολύ περισσότερο απλώνεται στον πνευματικό κόσμο. Μυστήριο των μυστηρίων, απρόσιτο στην ανθρώπινη διάνοια, είνε αυτό που κηρύττει η Εκκλησία μας• ότι ο Θεός είνε τρισυπόστατος. Ένας ήλιος–τρεις ήλιοι,τρισήλιος Θεότης. Αγία Τριάς, Πατήρ Υιός και άγιον Πνεύμα, ελέησον τον κόσμο κ᾿ εμάς τους αμαρτωλούς. Αυτή είνε η πίστι μας. Καί το μυστήριο αυτό αποκαλύφθηκε με τη βάπτισι του Χριστού.Τότε, ενώ ο Υιός εβαπτίζετο, ο Πατήρ μαρτύρησε από τον ουρανό, και το Πνεύμα το άγιο κατήλθε με τη μορφή περιστεράς. Ιδού, λοιπόν, ο ένας λόγος για τον οποίο βαπτίσθηκε ο Χριστός. Υπάρχει όμως μαζί μ᾿ αυτόν και άλλος λόγος. Ο Χριστός, το δεύτεροπρόσωπο της αγίας Τριάδος, ήταν άγνωστος στους ανθρώπους. Κανείς δεν τον εγνώριζε.
Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε σ᾿ ένα μικρό χωριό, τη Ναζαρέτ. Εκεί έζησε μέχρι τα τριάντα του χρόνια. Είνε ψέμα αυτό που διαδίδουν, ότι ο Χριστός πήγεστίς Ινδίες να σπουδάση. Όχι. Δεν πήγε ούτεστίς Ινδίες, ούτε σε σχολές και πανεπιστήμια. Έμεινε εκεί φτωχός και άσημος, εργαζόμενος ως μαραγκός, και με τον ιδρώτα του έβγαζε το ψωμί του. Καί έτσι ήταν άγνωστος.Κανείς δεν μπορούσε να φαντασθή, ότι κάτωαπό το ταπεινό αυτό σχήμα κρύβεται το μεγαλείο της Θεότητος. Τώρα, που ήρθε στον Ιορδάνη, το μυστήριο φανερώθηκε. Ποιό μυστήριο; Ότι αυτόςείνε ο Υιός του Θεού, ο αναμενόμενος Λυτρωτής . Ο ουρανός άνοιξε κι από ψηλά ακούστηκε φωνή προς τη γη, ουράνιο διάγγελμαπού δεν ξανακούστηκε. Είνε αυτό που θα επαναληφθή και στο Θαβώρ με τη φωνή «Ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα• αυτού ακούετε» (Ματθ. 17,5). Έτσι ο ουρανός έδειξε τον οδηγό. Μας είπε• Τώρα έχετε οδηγό, δεν είστε χωρίς οδηγό. Οι άνθρωποι βέβαια προτιμούν άλλους οδηγούς. Αλλά οι οδηγοί εκείνοι είνε τυφλοί. Καί «τυφλός τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται» (ε.α.15,14) . Οδηγός είνε ένας και μόνο, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.Αυτός οδηγεί όλη την ανθρωπότητα. Αν τον άκουγαν οι άνθρωποι, η γη θα ᾿ταν παράδεισος και το περιστέρι με το κλαδί της ελιάςστό στόμα θα πετούσε παντού στον κόσμο.
Αδελφοί μου! Καί οι μεγαλύτεροι θεολόγοι να προσπαθήσουν δεν μπορούν να εξηγήσουν αυτό το μυστήριο. Με το μυαλό δεν πιάνεται. Πως μπορούμε να το πλησιάσουμε; Θα πω ένα τρόπο μ᾿ ένα παράδειγμα. Στούς αιθέρες υπάρχουν, όπως γνωρίζουμε, τα λεγόμενα ερτζιανά κύματα. Μεταφέρουν απ᾿ άκρου εις άκρο τις φωνές όλων των ραδιοσταθμών. Αλλά για να τα συλλάβης και ν᾿ ακούσης τις φωνές, πρέπει να έχης ραδιόφωνο με κεραία. Όπως λοιπόν για ν᾿ ακούσης τη φωνή των διαφόρων σταθμών πρέπει να υπάρχη κεραία, έτσι κ᾿ εδώ μας χρειάζεται κεραία. Εμείς ζούμε χωρίς κεραία. Την έχουμε σπάσει. Εάν στο σπίτι χαλάση η κεραία του ραδιοφώνου, τρέχουμε και τη διορθώνουμε. Γιά ν᾿ ακούσουμε τι; Ανοησίες και βλακείες.Καί είνε ευτυχής όποιος κλείνει τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, διότι όσο τ᾽ ακούει γεμίζει το μυαλό του σκουπίδια. Σκουπιδότοπος έγινε το μυαλό του ανθρώπου με τα σκουπίδια που σκορπίζουν οι σταθμοί του κόσμου. Κεραία λοιπόν. Ποιά είνε η κεραία; Η πίστις. Ω η πίστις! Αυτή είνε η κεραία• μ᾿ αυτήν ακούμε υπεργήινα μηνύματα, που έρχονται όχι από επιγείους σταθμούς, αλλ᾿ από τον υπερκόσμιο σταθμό της αγίας Τριάδος. Ω αγία Τριάς, φώτισον πάντας ημάς. Δόςμας πίστι. Έτσι συλλαμβάνονται τα κύματα αυτά. Έτσι θα μπορέσουμε να νοήσουμε τόμέγα αυτό μυστήριο.Αλλά και κάτι άλλο ακόμα. Γιά να είνε η πνευματική μας κεραία καθαρή και ν᾿ ακούσομε τα μηνύματα αυτά, για να μην είμαστε άνθρωποι μόνο των πέντε αισθήσεων, επικούρειοι, οπαδοί του Επικούρου, αλλά να είμαστε άνθρωποι του πνεύματος, πρέπει να πάμε στον Ιορδάνη ποταμό σήμερα. Πού να πάμε; Δεν εννοώ τον Ιορδάνη της Παλαιστίνης. Εκείνος ο Ιορδάνης αυτές τις ημέρες συγκεντρώνει πλήθη ανθρώπων απ᾿ όλο τόνκόσμο. Δεν λέω να πάμε εκεί. Υπάρχει ένας άλλος Ιορδάνης ανώτερος. Ο Ιορδάνης αυτός δεν είνε νερά. Γιατί όχι έναν Ιορδάνη, όχι έναν Αξιό, όχι έναν Αλιάκμονα, αλλά όλους τους ποταμούς να περάσουμε, είνε αδύνατον να καθαριστούμε, αν δεν περάσουμε από τον άλλον εκείνο Ιορδάνη. Ποίος είνε αυτός; Το λένε οι πατέρες• είνε το δάκρυ. Ένα δάκρυ αγάπης για το Θεό και μετανοίας για τα αμαρτήματά μας. Κόσμε του αιώνος τούτου, δος μου ένα δάκρυ! Πολλά δάκρυα κυλούν στον κόσμο. Άν κατέβαινε ένας άγγελος και μάζευε τα δάκρυα που χύνονται, θα σχημάτιζε ένα ποταμό. Δεν έχουν όμως αξία όλα τα δάκρυα. Ένα μόνο δάκρυ έχει αξία• το δάκρυ για το αμαρτωλό συνειδός μας, το δάκρυ της Μετανοίας ,όπως ήταν το δάκρυ του Πέτρου που «εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς» (Λουκ. 22,62). Ας κλάψουμε λοιπόν κ᾿ εμείς με μετάνοια.Καί το δάκρυ της μετανοίας θα γίνη Ιορδάνης. Καί μέσα στον Ιορδάνη αυτόν θα αισθανθούμε κ᾿ εμείς το μεγαλείο της αγίας Τριάδος, υμνούντες Πατέρα Υιόν και άγιον Πνεύμα εις αιώνας αιώνων• αμήν.
του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Πηγή: /agiameteora.net
