Η Μοναχή Θεοφυλάκτη για τον Γέροντα Αμβρόσιο

Μοναχή Θεοφυλάκτη
(Καθηγουμένη Ι. Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Κορμπόβου)
(Κατάθεσις σεβασμού, αγάπης και μνήμης εις τον μακαριστών Γέροντα Αμβρόσιον.)

Είχομεν την ευλογίαν να γνωρίσομεν τον μακαριστόν Γέροντα Αμβρόσιον την τελευταίαν δεκαετίαν της επί γης αγίας βιοτής του. Απλούς, προσηνής, πλήρης αγάπης προς πάντα άνθρωπον, φωτισμένος πνευματικός πατήρ ανέπαυε με τον συμβουλευτικόν του λόγον τις καρδιές μας, παρηγορούσε και ενεθάρρυνεν εις τας δυσκολίας, προέτρεπεν εις προσευχητικήν ζωήν και μίμησιν του Διδασκάλου μας Ιησού Χριστού. Διά της αδιαλείπτου προσευχής, την οποίαν είχεν εγκολπωθή ο ίδιος, κρατούσε εις την καθαράν του καρδίαν τον Κύριον, ο οποίος του ενέπνεε κάθε καλόν έργον διά την σωτηρίαν των πολυπληθών πνευματικών του τέκνων και όλων των χριστιανών. Διά της αγάπης αγκαλίαζε όλους, χωρίς διακρίσεις, και με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος τους οδηγούσεν εις την οδόν των θείων εντολών, την οδόν της λυτρώσεως και της σωτηρίας. Οι γραμματικές του γνώσεις ήσαν στοιχειώδεις, αλλά διά της εντρυφήσεώς του εις την Αγίαν Γραφήν και τους θεοφόρους Πατέρας είχεν αποκτήσει την σοφίαν του Θεού.

Εις την σημερινήν υλιστικήν εποχήν, που ο άνθρωπος απογοητευμένος και σχεδόν αποπροσανατολισμένος από την χωρίς Θεόν ζωήν ψάχνει να βρη ένα φωτεινό φάρο, μίαν πυξίδα αλάνθαστη να κατευθύνη την πορείαν της ζωής του, ο μακαριστός Γέροντας Αμβρόσιος ήτο πράγματι ένας φάρος που προσείλκυε πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι απέθετον τον πόνον τους, τα προβλήματά τους, και υπήκουον εις την σοφήν καθοδήγησίν του.

Δοκιμασθείς εις ποικίλας ασθενείας, εξεδήμησεν πλήρης ημερών προς ον ηγάπησεν Κύριον όλη ψυχή και διανοία, αφήνοντας βαθυτάτην θλίψιν εις όλους ημάς που τον εγνωρίσαμε, αλλά και την βεβαιότητα ότι ζεί εις την ατελεύτητον μακαριότητα της ουρανίου βασιλείας και ευρίσκεται περισσότερον κοντά μας, μας παρηγορεί διά της πρεσβευτικής προς τον Θεόν παρρησίας του. Να έχωμεν την ευχήν του.

Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης»
Εκδόσεις «Κυριακίδη»