Είναι θαυμάσια η ζωή του αέρα και του φωτός - Φυσάει άγιος αέρας.

Η ζωή του αέρα και του φωτός. Μια ζωή όμορφη. Ζωή που αναζητεί, σκέφτεται και ποθεί τον Τριαδικό Θεό. Ησυχάζει και με μυστική εργασία προσεύχεται. Μια ζωή που πέφτει, κυλιέται στην αμαρτία, σηκώνεται, ξαναπέφτει, ξανασηκώνεται, ξαναπέφτει, δακρύζει, αισθάνεται το έρεβος της πτώσης, ζαλίζεται, δεν αισθάνεται, παραιτείται, σηκώνεται, πέφτει ξανά και να ανεβαίνει. Εις τα άνω. Ένας άγιος της ερήμου, ο όσιος Εφραίμ ο Σύρου, γράφει στο βιβλίο του "Ασκητικά": "Δύο λοιπόν τάγματα παρέστησεν ο ανωτέρω λόγος (σ.σ. αναφέρεται σε λόγο του Αποστόλου Παύλου). Τον γάμον δηλαδή και τον μοναχικόν βίον. Συ λοιπόν, αδελφέ, γνώρισον και ίδε εις ποιον τάγμα είσαι τεταγμένος και οποίον είναι το ένδυμά σου και ποια είναι αι ευχαί και αι συνθήκαι τας οποίας υπεσχέθης εις τον Θεόν". Η ορθόδοξη Εκκλησία, δια του στόματος του θείου Παύλου και των θεοφόρων Πατέρων, αναδεικνύει δυο δρόμους ζωής: Ο ένας είναι εκείνος του έγγαμου βίου και ο άλλος εκείνος του μοναχισμού. Του γνήσιου και υγιούς μοναχισμού, όπου οι μοναχοί ζουν μέσα στην εκκλησία. Και αυτές τις οριοθετήσεις σοφά τις έβαλε ο Μ. Βασίλειος με τα ασκητικά του κείμενα (τους "Ορους κατά πλάτος" και τους "Ορους κατ' επιτομήν"). 

Είναι θαυμάσια η ζωή του αέρα και του φωτός. Εκεί ψηλά όπου φυσάει άγιος αέρας. Εκεί ψηλά όπου εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα θείο φως. Γι' αυτό και η προτροπή του αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού για ανάβαση της ψυχής στα ουράνια, καθώς μας λέει ο ιερός πατήρ στην Παρακλητική "Εις τα όρη ψυχή αρθώμεν, δεύρο εκείσε, όθεν βοήθεια ήκει" (αναβαθμός, ήχος πλ. α'). Πιο ψηλά, πιο πέρα, πιο ήσυχα αισθάνεσαι πως αφήνεις τα επίγεια, που δεν αποτελούν αμαρτία, αλλά εμπόδιο στην ησυχία της άσκησης. Γι' αυτό κι όταν στη Θεία Λειτουργία ο  ιερέας ετοιμάζεται να βγει με τα Τίμια Δώρα, οι ιεροψάλτες ψάλλουν τον Χερουβικό Ύμνο, ύμνο προετοιμασίας για τη θεία μυσταγωγία της ευχαριστιακής λατρείας, ο οποίος καταλήγει με τα λόγια "πάσα την βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν".

Ο άνθρωπος της μπερδεμένης εποχής αποξενώνεται από τον Θεό Δημιουργό του και νιώθει μόνος, αν και βρίσκεται ανάμεσα σε πολλούς συνανθρώπους μας καθημερινά. Τα μοναστήρια, ως πηγές πνευματικής όασης, σωτήριας ανάσας και λύτρωσης, είναι καταφύγιο πολλών ανθρώπων στις μέρες μας που αναζητούν την αλήθεια και το φως που θα φωτίσει τη ζωή τους.

Αυτή είναι η ομορφιά του μοναχισμού: προσευχή, ευχή, άσκηση, ιερά λείψανα, υπακοή, μετάνοια, Εσπερινός, Όρθρος, Ώρες, Θεία Λειτουργία, Σώμα, Αίμα, Απόδειπνο, Χαιρετισμοί, Παρακλήσεις, ψαλμοί, θυμίαμα, κομποσκοίνι, αγωνία ήσυχη, αναστεναγμός προσευχητικός, δάκρυα σιωπής, δάκρυα ζωής, Υπάρχει πιο όμορφη ζωή από την περισυλλογή;

ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΑΘ. ΦΙΛΙΟΥ

Πηγή: Ορθόδοξη Αλήθεια

"Γίνετε μέλος και στην σελίδα μας στο Facebook, πατώντας "ΕΔΩ"